راهنمای استفاده از فیلتر چگالی خنثی برای عکس‌برداری منظره  با نوردهی طولانی

راهنمای استفاده از فیلتر چگالی خنثی برای عکس‌برداری منظره  با نوردهی طولانی

برایتان پیش آمده که زمان استفاده از فیلتر چگالی خنثی برای عکاسی منظره در تشخیص نوردهی مناسب با مشکل مواجه بشوید؟ ما اینجا راه‌های مختلفی را برای شروع به شما ارائه می‌کنیم. نوردهی طولانی روشی است که در طیف گسترده ای از سبک‌ها و ژانرهای عکاسی به کار گرفته می‌شود. این روش، اغلب به عنوان یک ژانر عکاسی هم اشتباه گرفته می‌شود، اما در واقعیت، ابزاری برای رسیدن به اهداف خاصی از نظر درخشندگی، کنتراست، بافت و جریان بصری محسوب می‌شود. منظره شاید ژانری از عکاسی است که معمولاً در آن، از این ابزار برای رسیدن به تصاویر زیباشناختی به قیمت کاهش نور عکس استفاده می‌شود.

قبلا به شما گفتیم که فیلتر ND چیست و چگونه عناصر متحرک را با آن حذف کنیم؟

حالا می‌خواهیم به روش محاسبه نور هنگام کار با فیلتر ND بپردازیم.

 

 

دلایل زیادی برای استفاده از نوردهی طولانی در شرایط مختلف فضای باز وجود دارد. در طول روز که نور فراوان هست، نوردهی طولانی برای اجسام در حال حرکت استفاده می‌شود تا از طریق محو کردن حرکت، به جلوه‌های بصری خاصی برای تصاویر جذاب‌تر دست پیدا کنیم.

با این حال، مواردی هم هست که در آن‌ها نوردهی باید به میزان قابل توجهی طولانی‌تر باشد تا بتواند جلوه حرکتی را ایجاد کند که معمولا زمان زیادی طول می‌کشد، و به این ترتیب بتوانیم از این حرکت برای طراحی بصری عکس بهره ببریم. اینجاست که استفاده از فیلترهای چگالی خنثی یا همان چیزی که به نام فیلتر ND می‌شناسیم (ND) ضروری می‌شود و کار را کمی پیچیده‌تر می‌کند.

اصل نوردهی طولانی حول جبران نوردهی می چرخد. برای اینکه بتوانید زمان نوردهیتان را افزایش بدهید، باید با استفاده از دو تا از تنظیمات نوردهی دیگر، یعنی ISO و دیافراگم، راه‌هایی را برای محدود کردن مقدار نور ورودی به سنسور پیدا کنید. در اصلا باید مقدار نور ورودی در یک زمان معین را پیدا کنید و همان را ثابت نگه دارید.

 

 در غیر این صورت یک تصویر بیش از حد نوردهی می‌شود یا برعکس، خیلی تاریک می‌شود.

 با این حال، در شرایطی که نور بیش از اندازه‌ی مورد نیاز وجود دارد، رسیدن به این تعادل با زمان زیاد نوردهی غیرممکن است، چون مثلا وقتی سرعت شاتر مقادیر بالایی مانند 30 یا 60 ثانیه هستند، حتی اگر ISO را به کمترین میزان ممکن‌اش کاهش دهید و دیافراگم را تا کوچکترین حد ممکن ببندید، هنوز هم بیش‌تر از اندازه‌ی کافی، نور وجود دارد. این همان جایی است که فیلتر ND برای عکاسی با نوردهی طولانی در طول روز ضروری می‌شود.

 

 

عکاسی در هوای گرگ و میش بدون نیاز به فیلتر چگالی خنثی هم انجام پذیر است. نور کم محیط به شما اجازه می‌دهد تا به راحتی سرعت شاتر را خیلی پایین بیاورید. اما با بالا آمدن خورشید، موضوع متفاوت می‌شود!

ساده‌ترین راه برای این که روی جبران نور در نوردهی‌های طولانی مدت در فضای باز تسلط پیدا کنید، عکاسی در زمان گرگ و میش است، همان زمانی که می توانید نوردهی‌های طولانی را بدون نیاز به استفاده از فیلترهای ND انجام دهید. با آزمون و خطای ساده، از انواع روشهایی که می‌توانید به نور صحیح دست پیدا کنید، با تنظیمات مختلف سرعت شاتر و دیافارگم و حساسیت دوربین و ترکیب آنها با هم می‌توانید نتیجه‌های جالب توجهی را به دست آورید.

بعد از این می‌توانید، کمی زودتر از غروب آفتاب یا کمی بعد از طلوع آفتاب هم، با استفاده از فیلترهای  NDسبک‌تر مثل ND8 (۳ استاپ) یا ND16 (4 استاپ) که زمان‌ نوردهی بین ۲ ثانیه تا 20 ثانیه را به شما می‌دهند، عکاسی کنید.

این روش بازی با نوردهی و آزمون و خطا بیشتر زمانی پیچیده می‌شود که نوردهی‌ها بیش از حد طولانی شوند و احتمالاً نور در طول مدت زمان نوردهی تغییر کند. این مسئله می‌تواند در طلوع یا غروب خورشید بسیار مشکل‌ساز باشد، زمانی که تغییرات در روشنایی محیط به سرعت اتفاق می‌افتد، و همچنین وقتی در طول روز ابرهای سریع به طور متناوب جلوی خورشید را می‌پوشانند و بعد هم می‌روند.

در حالی که تجربه قطعاً مهارت بهتری از هماهنگی با تغییرات نور و نحوه انطباق با آن را به شما می‌دهد، تعیین زمان قرار گرفتن در معرض نور، با هدایت عوامل شناخته شده‌ی عکاسی قطعاً به شما اطمینان بیشتری می‌دهد و دوره‌ی یادگیری را کوتاه می‌کند.

اولین چیزی که برای انجام این کار باید بدانید این است که فیلتر چگالی خنثی دقیقا چه‌طور کار می‌کند. معمولاً آزمایش با نوردهی کمتر از ۳۰ ثانیه برایتان آسان‌تر است.

 

 

فیلتر چگالی خنثی برای کاهش نور 

برای تسلط بر نوردهی طولانی، اول باید بدانید که چرا می‌خواهید این کار را انجام دهید. نوردهی طولانی دو هدف عمده در عکاسی منظره دارد که جمع آوری نور کافی در شرایط کم نور و یا استفاده از محوشدگی حرکت برای رسیدن به جلوه‌های زیبایی‌شناختی عکس است. زمان عکاسی در شب، اگر یک عنصر متحرک در قاب وجود داشته باشد که برای عکسمان مفید باشد، هر دو هدفی که گفتیم قابل استفاده‌اند، اما در طول روز، این حرکت معمولاً هدف است و اتفاقا کاملا برعکس، نور فراوان به چالش تبدیل می‌شود. اینجاست که فیلترهای ND وارد عمل می‌شوند.

 

 

عبور نور از فیلتر چگالی خنثی

قبلا در مورد اهمیت و کاربرد انواع مختلف فیلتر لنز دوربین عکاسی صحبت کرده‌ایم. فیلترهای چگالی خنثی نوری که در طول نوردهی به سنسور دوربین می‌رسد را کمتر می‌کند. میزان کمتر کردن نور هم بستگی به تیرگی فیلتر دارد. هرچقدر عدد روی فیلتر ND بیشتر باشد، مقدار نوری که کم می‌کند بیشتر می‌شود.

با کمتر کردن ورود نور، می‌توانید زمان نوردهی را برای رسیدن به همان سطح روشنایی طولانی‌تر کنید، تا حرکتی که می‌خواهید در آن بازه‌ی زمانی اتفاق بیفتد.

مثلا اگر بدون فیلتر ND می‌توانید از سرعت شاتر 1/200 ثانیه استفاده کنید، با یک فیلتر ND می‌توانید سرعت را تا 1/10 ثانیه کاهش دهید.

حالا سوال اینجاست که این مقدار کاهش نور دقیقا چقدر است؟

 

 

فیلترهای چگالی خنثی در سطوح مختلف چگالی (یا Level های مختلف تاریکی) وجود دارند. این فیلترها معمولاً (به استثنای بعضی از تولیدکنندگان) با عنوان «ND» و به دنبال آن یک عدد نشان داده می‌شوند که نشان دهنده‌ی میزان نهایی نور است. عدد انتهای ND را استاپ می‌نامند. ۱ استاپ در فیلتر ND  می‌تواند مقدار نور را به نصف کاهش دهد، ۲ استاپ ND می‌تواند نور را به اندازه ۲ بار نصف کند و سه استاپ هم می‌تواند سه بار نصف کند و به همین ترتیب اعداد بیشتر، به همان مقدار تعداد نصف کردن نور بیشتر می‌شود و نور بیشتر کاهش می یابد.

واضح است که تفاوت هر استاپ به جای خطی بودن، تصاعدی است. یک فیلتر ND 3 استاپ «ND8» نامیده می‌شود، یعنی مقدار نور حاصل از آن 8/1 نور اصلی است.

البته استثناهایی هم وجود دارد. یک فیلتر ND 10 استاپی «ND1000» نامیده می‌شود. ممکن است فکر کنید که عدد 2 به توان 10 که نمی‌تواند 1000 شود. در واقع اینجا 1000 یک نسخه گرد شده از ۱۰۲۴ است، چون مقدار نور حاصل 1/1024 و مقدار نور حاص از 1/1000 چندان تفاوتی با هم ندارند و خود عکاسان آن را گرد می کنند.

عکسبرداری با ۱۰ استاپ   (ND1000) برای بافت آب و همچنین کاهش بافت آسمان مناسب است. احتمالاً می‌دانید که برای رسیدن به همان میزان روشنایی نوردهی پایه (تنظیمات نوردهی بدون فیلترِND ) باید زمان نوردهی را طولانی‌تر کنید. سوال این است که چقدر دیگر باید آن را طولانی‌تر کنید؟ این‌جا سه رویکرد مختلف وجود دارد.

 

تعیین زمان قرار گرفتن در معرض نور

ساده‌ترین اما مبهم‌ترین راه این است که خیلی ساده تخمین بزنید. وقتی از فیلترهای ND سبکتر مثل ND8 (۳ استاپ) یا ND64 (۶ استاپ) استفاده می کنید، این تخمین زدن آسان‌تر است. اکثر دوربین‌هایی که در سال‌های اخیر تولید شده‌اند، شبیه‌سازی نوردهی دارند که به شما امکان می‌دهد تا زمانی که نور زیاد است، نوردهی حاصل را قبل از عکاسی ببینید. بنابراین نورسنجی با این آپشن خیلی آسان‌تر می‌شود.
خصوصا اینکه می‌توانید دوربین را روی حالت A (در کانن Av) بگذارید و خود دوربین خیلی راحت به شما می‌گوید که چه مقدار سرعت برای این دیافراگم و حساسیتی که انتخاب کرده‌اید مناسب است.

 

 

جدولی برای فیلترهای چگالی خنثی مختلف

اگر نمی‌خواهید اعداد را حفظ کنید، می‌توانید یک برگه‌ی تقلب از روی این بنویسید، که دقیق‌ترین روش محاسبه با فرمول دقیق مربوط به فیلتر است.

یک ND8 یک هشتم مقدار اولیه نور ایجاد می‌کند، بنابراین ضرب زمان نوردهی شما در ۸، همان میزان روشنایی را با زمان نوردهی نسبتا طولانی‌تری را به شما می‌دهد. به همین راحتی.

یعنی مثلا وقتی عکسی که می‌گیرید، بدون فیلتر به سرعت شاتر 1/250 نیاز دارد، با ND8 باید 8 استاپ پایین‌تر بیایید.
یعنی: 1/125 ، 1/60 ، 1/30 ، 1/15 ، 1/8 ، 1/4 ، 1/2 ، 1/1 ثانیه یا همان 1 ثانیه.
بنابراین اگر نور شما با 1/250 طبیعی است، با فیلتر ND8 باید روی 1 ثانیه تنظیم کنید و عکس بگیرید.

با این حال، به خاطر سپردن فرمول مربوط به فیلترهای ND سنگین‌تر، سخت‌تر است. یک فیلتر ND ۱۰ استاپی ۱/۱۰۲۴ مقدار نور اولیه را به شما می‌دهد، یک فیلتر ND ۱۶ استاپی 1/65536 برابر مقدار نور اولیه را ایجاد می‌کند، و اینجاست که دیگر به خاطر سپردن فرمول‌ها کار هر کسی نیست.

رویکرد ساده‌تری هم هست که دو راه برای ساده کردن این کار دارد. از آنجایی که برچسب‌های فیلترهای ND اساساً نسخه‌های گرد شده‌ای از مقدار نور حاصله هستند، این اعدادی که می‌توانید روی علامت‌گذاری فیلترها پیدا کنید، فرمول‌های گرد شده‌ی سریع برای دریافت میزان درست نوردهی شما هستند.

ابتدا تنظیمات نوردهی پایه‌ی خودتان را پیدا کنید (یک نوردهی متعادل بدون فیلتر)، دیافراگم و ISO را ثابت نگه دارید و سرعت شاتر پایه‌ی خودتان را در اعداد روی فیلتر ضرب کنید. به عنوان مثال، زمان استفاده از ND1000 با سرعت شاتر پایه ۱/۱۰۰ ثانیه، آن را در ۱۰۰۰ ضرب کنید، پس زمان نوردهی ۱۰ ثانیه است!

 

خب ۱۰۲۴ ضریب دقیق‌تری است، اما می‌توانید به سادگی وقتی نتیجه را می‌بینید، آن را تنظیم کنید. اکثر فیلترهای ND به این ترتیب برچسب گذاری شده‌اند که به خاطر سپردن ضریب را آسان می‌کند. ساده ترین راه برای به دست آوردن زمان دقیق نوردهی، به خصوص اگر نمی خواهید محاسبه کنید، استفاده از یک ماشین حساب ND است. برنامه‌های مختلفی برای گوشی‌های هوشمند مثل Photopills  و MIOPS وجود دارند که این ماشین حساب را ارائه می‌دهند. شما کافیست که خیلی ساده سرعت شاتر پایه و چند استاپ بودن فیلتر ND را که استفاده می‌کنید وارد کنید و برنامه برایتان زمان نوردهی را محاسبه می‌کند.

 

 

بهترین راه برای تسلط بر نوردهی طولانی و استفاده از فیلترهای ND این است که بارها و بارها آن را انجام بدهید و تمرین کنید. این که آیا ترجیح می‌دهید فقط به وضعیت نگاه کنید، از یک برنامه استفاده کنید، یا خودتان نوردهی را محاسبه کنید، همه‌ی این‌ها فقط ابزارهای متفاوتی برای رسیدن به یک هدفند. هر کدام از این روش‌ها کیفیت یکسانی از تصاویر را به شما می‌دهد و این کیفیت همچنان به ترکیب، اجرا و کیفیت نوری تجهیزاتتان بستگی دارد.

برای خرید فیلتر چگالی خنثی و انتخاب مدل‌های مختلف این فیلتر می‌توانید روی کمک همکاران ما در دیجی آرکی حساب کنید.