کدک های فیلمبرداری ، LUT ها و فرمت‌های ویدئویی به زبان ساده

کدک های فیلمبرداری چیستند؟ موضوعات فنی فیلمبرداری به زبان ساده

حالا تقریباً به رویای کارگردانی یا فیلمبرداری که همیشه در سر داشتید نزدیک شده‌اید، یا حداقل می‌شود گفت که پای خود را در این مسیر گذاشته‌اید. اگر هنوز به این مرحله نرسیده‌اید، می‌توانید سه بخش اول این مجموعه را مطالعه کنید: «فیلمبرداری برای عکاسان دیجیتال»، «ابزارهای ضروری فیلمبرداری برای عکاسان دیجیتال» و «صدا برداری در فیلم‌ سازی». در این بخش به این موضوع که کدک های فیلمبرداری چیستند می‌پردازیم و موضوعات تدوین فیلم را که به Post Processing مشهورند بررسی می‌کنیم.

اگر فیلم شما با روش‌هایی که تا اینجا گفته شد ضبط شده است، حالا برای مرحله‌ی بعدی یعنی تدوین فیلم آماده‌اید. یک ضرب‌المثلی بین فیلمبردارها وجود دارد که می‌گوید: «شما عملاً فیلم‌تان را در مرحله‌ی تدوین می‌سازید.» این جمله معمولا درست است. موقع فیلمبرداری، ممکن است به دلایل مختلف مثل کمبود زمان در آن لوکیشن، شرایط آب‌وهوا یا حتی ایده‌های ناگهانی برای تغییر روند و سناریو فیلم، مجبور شوید صحنه‌هایی را بی‌خودی ضبط یا حذف کنید.
در هر صورت، چیزی که ضبط کرده‌اید احتمالاً کمی با آن‌چه در فیلمنامه داشتید متفاوت است. به خصوص در مورد فیلم‌های مستند و بدون سناریو که داستان نهایی را بعد از فیلمبرداری شکل می‌دهید. در اینجا اطلاعات مفیدی برای دسته‌بندی کردن فایل‌ها، کدکهای فیلمبرداری، شروع آموزش تدوین غیرخطی (non-linear editing) و Post Processing فیلم و موضوعاتی از این دست آورده شده است.

کدک های فیلمبرداری چیستند و چه کار می‌کنند؟

حالا بیایید در مورد کدک‌ها صحبت کنیم و ببینیم کدک های فیلمبرداری چیستند؟
کدک را به طور خلاصه می‌توان به عنوان یک روش فشرده‌سازی تعریف کرد، که نباید آن را با پسوند فایل‌هایی مثل *.mov و *.mp4 اشتباه بگیرید. برخی از کدک‌هایی که ممکن است شنیده باشید H.264، AVCHD، Motion JPEG و XAVC S هستند، البته کدک‌های دیگری هم وجود دارند.
شرکت‌ها می‌توانند روشی برای فشرده‌سازی انتخاب کنند که با حفظ کیفیت، حجم فایل‌ها را تا حد امکان کم نگه دارد. به طور کلی، همه کدک‌ها به نوعی باعث افت کیفیت می‌شوند، اگرچه کدک‌های حرفه‌ای و مناسب تدوین مثل ProRes 4444 سعی در حفظ هرچه بیشتر داده‌ها دارند.

اکثر عکاسانی که به فیلمبرداری روی آورده‌اند، با دوربین‌های نسبتاً کم‌توان کار می‌کنند که معمولاً ۸ بیتی یا ۱۰ بیتی هستند و از نمونه‌برداری رنگ ۴:۲:۰ یا ۴:۲:۲ استفاده می‌کنند، بنابراین ما نیازی به نگرانی در مورد این موضوع نداریم. اگر دوربینتان می‌تواند با عمق رنگ‌هایی که گفته شد ضبط کند، پس دوربینی که در اختیار دارید، فایل خوبی تولید می‌کند و شما فقط باید نحوه‌ی کار با آن را بیاموزید.
اگر نمی‌دانید که دوربین‌تان با چه عمق رنگی فیلم‌برداری می‌کند، در مشخصات آن در وب‌سایت‌های فروشگاهی مانند دیجی آرکی، دنبال عبارتی با این شکل بگردید: bit-depth 

فرمت ویدیویی در دوربین‌های سونی و کانن … چیست؟

بیایید با اصول اولیه شروع کنیم – “فرمت ویدیویی” اصلا به چه معناست؟ فرمت‌های ویدیویی به روشی گفته می‌شود که اطلاعات ویدیو روی دستگاه‌های دیجیتال یا سرورها ذخیره می‌شوند. هر فرمت ویدیویی از دو بخش اصلی تشکیل شده است: کدک (Codec) و مخزن (Container).

کدک فیلمبرداری چیست (Codec)

کدک در واقع یک مخفف از عبارت compressor/decompressor (فشرده کننده/باز کننده فشرده سازی) است.
به تمام اطلاعات موجود در یک فایل ویدیویی فکر کنید. در یک فایل ویدئویی، ترکیبی از داده‌های مربوط به تصاویر، صدا، ویدیو و سایر موارد از جمله داده‌های متا وجود دارد.

مقدار داده‌ای که در یک فایل ویدیویی نگهداری می‌شود فضای زیادی را اشغال می‌کند و کدک به کاهش فضای ذخیره‌سازی مورد نیاز برای هر فایل کمک می‌کند. هنگام ذخیره سازی، کدک ویدیویی با ادغام داده‌های مشابه، به حداقل رساندن تعداد رنگ‌ها در یک ویدیو و کاهش رزولوشن، اندازه فایل را کاهش می‌دهد. یعنی تقریبا همان کاری که فرمت JPEG با عکس انجام می‌دهد. اما یک تفاوت مهم دارند.
کدک‌ها می‌توانند دوباره در هنگام پخش ویدیو، داده ها را دوباره به حالت اولیه خودشان برگردانند. هنگامی که ویدیو برای مشاهده یا ویرایش باز می‌شود، همان کدک داده‌ها را از حالت فشرده خارج می‌کند.

مهم است که توضیح دهیم کدک‌ها در روش‌های فشرده‌سازی خود می‌توانند «با اتلاف» (lossy) یا «بدون اتلاف» (lossless) باشند. اگر روش فشرده‌سازی کدک شامل حذف یا ادغام داده‌ها باشد، این همان چیزی است که به عنوان «با اتلاف» توصیف می‌شود و می‌تواند منجر به کاهش کیفیت فایل شما پس از هر خارج شده از فشرده‌سازی شود.

برعکس، کدک‌های بدون اتلاف (Lossless Codecs)، داده‌های شما را به گونه‌ای ذخیره می‌کنند که تمام اطلاعات فایل اصلی را حفظ می‌کند. این کدک‌ها برای ویرایش در برنامه‌های تنظیم رنگ ویدیو مانند “داوینچی ریزالو” یا “ادوبی پریمیر پرو” عالی هستند، اما این مزیت با یک ایراد همراه است – اندازه فایل بزرگ‌تر.

حالا که فهمیدید کدک های فیلمبرداری چیستند، باید درباره مخزن‌ها هم بدانید.

مخزن (Container) در دنیای فیلمبرداری چیست؟

حالا که در مورد کدک ویدیویی (یکی از دو جزء اصلی یک فرمت ویدیویی) توضیح دادیم، شاید هنوز برایتان سوال باشد که یک مخزن ویدیویی چیست؟

احتمالا تصویری که با خواندن کلمه‌ی «مخزن» برای اولین بار به ذهنتان خطور کرد، خیلی به واقعیت نزدیک است! یک مخزن ویدیویی برای نگهداری تمام عناصر یک فایل کنار هم استفاده می‌شود تا بتوان آن‌ها را به طور همزمان پخش کرد. بنابراین، اگر اولین بار با خواندن کلمه‌ی «مخزن» در این مقاله، تصویری از یک جعبه یا ظرف در ذهن شما نقش بست – اشتباه نکرده‌اید!

تمام مخزن‌های ویدیویی می‌توانند داده‌های مربوط به صدا و تصویر را در خود جای دهند، اما ممکن است در قابلیت آن‌ها برای نگه‌داری عناصر خارج از این موارد، تفاوت‌هایی وجود داشته باشد.

برخی از مخزن‌های ویدیویی می‌توانند علاوه بر موارد دیگر، متادیتا (داده‌های توصیفی) و زیرنویس را نیز در خود جای دهند، اما برخی دیگر فقط می‌توانند عناصر صوتی و تصویری را نگه دارند.

مخزن‌های ویدیویی را می‌توان از طریق پسوند فایل آن‌ها شناسایی کرد. برخی از پسوندهای رایج فایل‌های ویدیویی عبارتند از .mp4 ، .mov و .avi .

تفاوت فرمت و کدک ویدئویی در چیست؟

تمایز بین فرمت و کدک ویدئویی یا همان Container و Codec یک سردرگمی رایج برای عکاسان است. چون کمتر با فایل‌های ویدئویی کار کرده‌اند و احتمالا با اصطلاح‌های معمول فیلمبرداران کمتر آشنا هستند.
هم فرمت و هم کدک نقش مهمی در ایجاد و مدیریت فایل‌های ویدیویی ایفا می‌کنند، بنابراین عجیب نیست که گاهی اوقات افراد فکر می‌کنند این دو اصطلاح به یک معنا هستند. با این حال، Container و Codec کاملاً از هم جدا هستند و دو هدف مهم و منحصر به فرد را دنبال می‌کنند.

Codec داده‌هایی را که ویدیوی شما را تشکیل می‌دهند، کدگذاری و فشرده می‌کند، سپس آن‌ها را رمزگشایی و از حالت فشرده خارج می‌کند. این مربوط به خروجی دوربین و فرآیند فیلمبرداری و ضبط است. ممکن است دوربین‌های کانن از یک کدک و دوربین‌های سونی از یک کدک دیگر استفاده کنند.

به عنوان مثال یک نمونه از Codec های معروف، کدک H.264 است که فشرده‌سازی نسبتا خوبی دارد.

Format یا Container صدا، تصویر، زیرنویس و سایر عناصری را که ویدیوی شما را تشکیل می‌دهند، ذخیره می‌کند. این در مورد فایل ویدئویی نهایی است، نه خود فشرده‌سازی. به عنوان مثال  mov و mp4 نمونه‌هایی از فرمت‌های ویدیویی هستند که هر کدام می‌توانند نوع فشرده‌سازی مخصوص به یک دوربین را در خود جای دهند.
یعنی ممکن است ما یک فایل mp4 از دوربین سونی و یک فایل mp4 از دوربین کانن داشته باشیم که از یک صحنه فیلم گرفته‌اند، اما حجم متفاوتی با هم دارند.

رایج‌ترین فرمت‌های ویدیویی

فرمت‌های فایل ویدیویی زیادی وجود دارند. ما جزئیاتی را در مورد برخی از رایج‌ترین آن‌ها گردآوری کرده‌ایم تا به شما کمک کنیم بهتر درک کنید که از چه فرمتی در چه مواقعی استفاده کنید.

1. فرمت ویدیویی mp4 چیست؟

mp4 رایج‌ترین و محبوب‌ترین فرمت ویدیویی است. این فرمت از بیشترین سازگاری با دوربین‌ها و دستگاه‌های مختلف برخوردار بوده و قادر به ذخیره صدا، تصویر، زیرنویس، متن و حتی تصاویر ثابت است. این فرمت بهترین گزینه برای استفاده در فیس‌بوک، اینستاگرام، یوتیوب و توییتر است. بنابراین اگر می‌خواهید فیلم‌هایی که با دوربین‌تان می‌گیرید را در گوشی هوشمندتان ویرایش کنید (مثلا با برنامه‌هایی مانند capcut یا canva) یا مستقیما روی شبکه‌های اجتماعی بارگذاری کنید، احتمالا این فرمت بهترین انتخاب شما خواهد بود.

مزایای فرمت mp4

این فرمت فایل توسط اکثر دستگاه‌های دیجیتال و پخش‌کننده‌های رسانه‌ای به طور جهانی پشتیبانی می‌شود. با هر دو سیستم‌عامل ویندوز و iOS سازگار بوده و می‌توان از آن روی دستگاه‌های محبوبی مانند Xbox 360، تلویزیون‌ها و پخش‌کننده‌های DVD هم استفاده کرد. فایل‌های MP4 نسبتاً کوچک هستند اما کیفیت ویدیو همچنان بالا است. فشرده‌سازی این فایل‌ها تنها باعث افت کیفیت بسیار کمی می‌شود و ضمنا می‌توانند فایل‌های متنی مانند زیرنویس فیلم‌ها را نیز در خودشان نگه دارند.

معایب فرمت mp4

فرمت فایل MP4 هنوز در حال توسعه است، اما محبوبیت و سهولت دسترسی به آن منجر به سهولت در تکثیر فیلم‌های سینمایی و سریال‌ها با آن فرمت شده است که می‌تواند برای برخی از سازندگان نگران‌کننده باشد. ویرایش این فرمت ویدیویی می‌تواند گاهی اوقات کمی چالش‌برانگیز باشد. MP4ها ممکن است به دلیل مشکلات کدک، با عدم همگام‌سازی صدا مواجه شوند. خصوصا وقتی از کدک‌های خیلی فشرده مانند H.265 استفاده کنید. بنابراین بهتر است قبل از ضبط با این کدک، فایل‌های آن را یکبار به صورت تست، در داخل کامپیوترتان باز و ویرایش کنید.

2. فرمت ویدیویی mov چیست؟

فرمت فایل mov بسیار شبیه به فرمت mp4 است، اما به طور خاص توسط اپل برای استفاده با نرم‌افزار پخش ویدئویی Quicktime Player توسعه یافته است. این بهترین فرمت ویدیویی برای استفاده روی دستگاه‌های اپل است و اغلب دوربین‌های DSLR کانن هم ویدئو هایشان را با همین فرمت ضبط می‌کنند.

مزایای فرمت mov

این فرمت ویدیویی قابلیت نگه‌داری صدا، متن و جلوه‌های ویدیویی را دارد و به دلیل امکان تقسیم شدن به چندین ترک، در صنعت فیلم‌سازی بسیار مورد توجه قرار گرفته است. فایل‌های mov کیفیت بسیار بالایی دارند و به راحتی در برنامه‌هایی مانند Premier Pro قابل ویرایش هستند. آن‌ها علاوه بر دستگاه‌های اپل، روی برنامه‌های ویندوز نیز قابل پخش هستند. فایل‌های mov به عنوان استاندارد حرفه‌ای در ویرایش ویدیو شناخته می‌شوند.

معایب فرمت mov

این فرمت فایل ویدیویی قابلیت پخش گسترده روی دستگاه‌های مختلف مانند تلویزیون‌ها یا برخی از گوشی‌های هوشمند را ندارد و در عوض برای کیفیت بالا، حجم فایل بسیار بزرگی هم ایجاد می‌کند. فشرده‌سازی این فرمت ویدیویی باعث ایجاد مقدار کمی افت داده می‌شود که کیفیت ویدیو را به مقدار کمی کاهش می‌دهد، اما معمولا اهمیت زیادی در ویرایش ندارد.

فرمت ویدیویی avi چیست؟

فرمت فایل ویدیویی avi در واقع پاسخ مایکروسافت به فرمت mov است. این فرمت در سال 1995 توسعه یافته و یکی از قدیمی‌ترین فرمت‌های فایل ویدیویی موجود است. به دلیل حجم بالای فایل‌های avi، این فرمت برای ویدیوهای کوتاه و پخش روی تلویزیون ایده‌آل است. اما برای استریم ویدیو و به اشتراک گذاری آن روی شبکه‌های اجتماعی چندان مناسب نیست.

مزایای فرمت avi

فایل‌های avi علاوه بر سازگاری با اکثر سیستم‌عامل‌های اصلی و مرورگرهای وب، با سایر فرمت‌های فایل ویدیویی نیز سازگار و قابل تبدیل و ویرایش هستند. این فرمت ویدیویی کیفیت صدای و تصویر عالی ایجاد می‌کند و برای ضبط کلیپ‌های حرفه‌ای هم کاملا مناسب هستند.

معایب فرمت avi

فرمت ویدیویی avi تا حدی منسوخ شده است و برای استریم یا به اشتراک گذاری ایده‌آل نیست، بنابراین برای بسیاری از ضبط‌های مدرن ویدیویی کاربردی ندارد. ضمن اینکه حجم بسیار زیاد فایل آن با مقداری افت کیفیت در هنگام فشرده‌سازی همراه است. این فرمت ویدیویی داده‌های مورد نیاز برای ایجاد زیرنویس را ندارد که با توجه به تمرکز امروزی برای انتشار آنلاین ویدئو‌ها با زبان‌های مختلف، به کارآمدی آن لطمه می‌زند.

فرمت ویدیویی mkv چیست؟

فرمت فایل ویدیویی mkv به شدت در حال محبوب شدن است. این فرمت از کد منبع باز استفاده می‌کند و می‌تواند چندین کدک را به طور همزمان در خود جای دهد و تقریبا همه فیلم‌ها و سریال‌هایی که از اینترنت دانلود می‌کنید با همین فرمت ذخیره شده‌اند.

مزایای فرمت mkv 

این نوع فایل ویدیویی امکان گنجاندن صدا، تصویر، زیرنویس، متادیتا و منو را فراهم می‌کند. چندین کدک می‌توانند در داخل این نوع فایل پشتیبانی شوند و در حین فشرده‌سازی هم هیچ افت کیفیتی رخ نمی‌دهد. این فایل‌های ویدیویی منجر به یک فایل نهایی با کیفیت عالی می‌شوند.

معایب فرمت mkv 

در ازای کیفیت عالی، حجم فایل‌های mkv زیاد است، بنابراین این فرمت ویدیویی به فضای ذخیره‌سازی بیشتری نسبت به برخی دیگر نیاز دارد. فایل‌های mkv همچنین نسبت به اکثر انواع فایل‌های ویدیویی از فرآیند فشرده‌سازی پیچیده‌تری  استفاده می‌کنند، بنابراین در همه دستگاه‌ها پشتیبانی نمی‌شوند. البته هرچند به نظر می‌رسد سازگاری آن‌ها در حال افزایش است.

فرمت ویدیویی AVCHD چیست؟

این نوع فایل ویدیویی به طور مشترک توسط سونی و پاناسونیک ساخته شده و برای استفاده با دوربین‌های فیلمبرداری این شرکت‌ها (Camcorders) طراحی شده است. فرمت AVCHD، باکیفیت‌ترین فرمت ویدیویی برای کسانی است که به دنبال ضبط ویدیوهای رده بالا هستند. خیلی از فیلمبرداران بر این باور هستند که همین فرمت یکی از دلایل موفقیت و محبوبیت دوربین‌های فول فریم سونی برای فیلمبرداری مانند سونی A7 IV هستند.

مزایای فرمت AVCHD 

فناوری فشرده‌سازی H.264/MPEG-4 که توسط این فرمت فایل ویدیویی استفاده می‌شود، بدون افت کیفیت داده، منجر به فایل‌های بسیار کوچک می‌شود. AVCHD می‌تواند صدا، تصویر، زیرنویس، منو و حتی اسلایدشو را ذخیره کند! همچنین جدیدترین فرمت آن از ویدیوهای سه بعدی یا 3D هم پشتیبانی می‌کند.

معایب فرمت AVCHD 

فرمت فایل ویدیویی AVCHD سازگاری بسیار محدودی دارد، چرا که به طور خاص برای استفاده با محصولات پاناسونیک و سونی توسعه یافته است و خیلی از پخش کننده‌های عمومی مانند تلویزیون‌ها یا گوشی‌های موبایل، امکان پخش آن را ندارند.

چگونه فرمت فایل ویدیویی مناسب را انتخاب کنید؟

انتخاب فرمت فایل ویدیویی تا حد زیادی بر اساس الزامات کیفیت ویدیوی پروژه خاص شما انجام می‌شود. برخی مواردی که باید در نظر بگیرید شامل طول ویدیو، نحوه اشتراک گذاری و برنامه ویرایش آن است. به عنوان مثال برای ضبط ویدئو با دوربین‌های جدید سونی و با فرمت AVCHD با رزولوشن و سرعت زیاد، احتمالا باید از کارت‌های حافظه پرسرعت با سرعت بیشتر از 100 مگابایت بر ثانیه مانند کارت حافظه سن ديسک SanDisk 64GB Extreme PRO SDHC Card 200MB/s Class 10 استفاده کنید.
در حالی که خیلی از تلفن‌های همراه می‌توانند با کارت‌ حافظه‌های ارزان‌تر و ساده تر با سرعت‌های کمتر هم کار کنند.

ما در اینجا استفاده از فرمت‌ها را بر اساس کاربرد هر کدام پیشنهاد می‌کنیم.

بهترین فرمت برای ویدیوهای آنلاین

هنگام ضبط ویدیو برای پخش آنلاین، مطمئن شوید که فرمت فایلی را انتخاب می‌کنید که توسط اکثر مرورگرهای وب پشتیبانی شود. چون ویدیوی شما به طور عادی در مرورگر پخش خواهد شد. MP4 و WEBM بهترین گزینه‌ها برای ویدیو هایی هستند که نیاز به سازگاری با وب دارند. WEBM فرمتی است که توسط گوگل و برای پخش در مرورگر‌های اینترنتی ساخته شده و امکانات ویرایشی زیادی برای عکاسان ندارد.

بهترین فرمت برای ضبط‌های ویدیوی خانگی

اگر در حال ساخت ویدیوهای خانگی هستید، احتمالاً تمایل دارید که این ویدیوها ماندگار باشند. به همین دلیل، بهتر است فرمتی را انتخاب کنید که کیفیت ویدیوی بالایی داشته باشد و احتمال استفاده از آن در آینده نیز وجود داشته باشد. فرمت‌های فایل منبع باز بهترین گزینه برای این کار هستند، زیرا نسبت به فرمت‌هایی که متعلق به یک پلتفرم خاص هستند، از نظر آینده‌نگری وضعیت بهتری دارند. فرمت‌های MP4 یا AVI گزینه‌های خوبی برای این کار هستند.

بهترین فرمت برای برنامه‌های ویرایش فیلم در ویندوز

اگر ویدیوی شما نیاز به سازگاری با یک برنامه کاربردی ویندوز دارد، باید فرمتی را انتخاب کنید که با ویندوز سازگار باشد. اگر هدف شما ویرایش این فایل‌ها است، AVI یا MOV گزینه خوبی برای پروژه شماست.

بهترین فرمت ویدئویی برای یوتیوب

بسیاری از فرمت‌های ویدیویی روی یوتیوب قابل استفاده هستند، اما برای اینکه ویدیوتان به بهترین شکل ممکن دیده شود، به چند نکته باید توجه کنید. مهم‌ترین نکته حجم فایل ویدیو است که روی سرعت آپلود، پردازش و پخش ویدیو تاثیر مستقیم دارد. برای اینکه بهترین نتیجه را بگیرید، خود یوتیوب پیشنهاد می‌کند از فرمت ویدیویی MP4 با کدک صوتی AAC-LC و کدک تصویری H.264 استفاده کنید.

بهترین فرمت ویدئویی برای اینستاگرام

در مورد اینستاگرام، این پلتفرم دو فرمت MP4 و MOV را قبول می‌کند، اما به خاطر حجم کمتر و افت کیفیت پایین‌تر هنگام کم‌ کردن حجم (فشرده‌سازی)، فرمت MP4 گزینه بهتری است. برای اینکه بهترین نتیجه را در اینستاگرام بگیرید، بهتر است از فرمت MP4 همراه با کدک H.264 استفاده کنید.

گامای لگاریتمی، پروفایل تصویر، جدول جستجوی رنگ (LUT) و موارد دیگر

اگر می‌دانید کدک های فیلمبرداری چیستند و اصول اولیه‌ی تدوین ویدیو را یاد گرفته‌اید و دوست دارید که به مرحله‌ی اصلاح رنگ برسید، حالا می‌توانید به سراغ ویژگی‌های «پیشرفته» یا «حرفه‌ای‌تر» بروید. بسیاری از دوربین‌های عکاسی امروزی مجهز به گامای لگاریتمی (Log) یا Flat هستند که ادعا می‌شود چندین استاپ (یا گام) اضافی از محدوده‌ی دینامیکی را در اختیار شما قرار می‌دهند.
به عنوان مثال دوربین سونی ZV-E10 که یکی از دوربین‌های مخصوص یوتیوبرها و فعالان شبکه‌های اجتماعی است، می‌تواند با Log فیلمبرداری کند. اما این قابلیت چگونه کار می‌کند؟

برای درک این موضوع، فایل‌های ویدیویی معمولی را به صورت مجموعه‌ای از تصاویر ۸ بیتی JPEG در نظر بگیرید. به این معنی که در مقایسه با فایل‌های خام (RAW)، دیتا یا اطلاعات محدودی به منظور دستکاری داده‌ها، یا همان نور‌ها و سایه‌های فیلم در اختیار دارید.
بنابراین، تولیدکنندگان دوربین از ترفندی برای انتقال اطلاعات به یک منحنی لگاریتمی به جای تفسیر خطی معمولی استفاده می‌کنند. این کار منجر به تصویری با کنتراست بسیار پایین می‌شود که سایه‌ها را بسیار روشن‌تر و رنگ پریده‌تر ضبط می‌کند.
در نتیجه، بدون از دست دادن جزئیات در سایه‌ها، می‌توانید نوردهی را برای قسمت‌های روشن تصویر، بهتر تنظیم کنید. این روش در شرایطی که قرار است ویدئو‌ها را بعدا ادیت کنید عملکرد خوبی دارد، اما بدون این ویرایش، تصویری بسیار تخت و بدون رنگ به شما می‌دهد که در مقایسه با تصویر ایده‌آل نهایی، بسیار خام و زشت به نظر می‌رسد.

جدول LUT و اصلاح رنگ فیلم

حالا که فهمیدیم کدک های فیلمبرداری چیستند و در مورد گامای لگاریتمی هم صحبت کردیم، بد نیست کمی هم راجع به جداول جستجوی رنگ یا (LUT) توضیح بدهیم. این جداول در واقع حاوی اطلاعاتی هستند که اطلاعات تصویر Flat یا تختی که دوربین شما می‌گیرد را بازنویسی می‌کنند تا یک «استایل» اولیه به آن بدهند. یعنی مثلا یک تنظیمات از پیش آماده رنگی هستند که رنگ و لعاب جدیدی را به فیلم شما می‌دهد.
در بسیاری از موارد، مثل S-Log2 در دوربین‌های سونی، از LUT فقط برای این استفاده می‌شود که تصویر ظاهری معمولی‌تر پیدا کند و بتوانید به سرعت صحنه را مثل همان حالت استاندارد اولیه‌اش ببینید. اما اگر قرار است همان فیلم استاندارد را داشته باشید، دیگر چه نیازی است که فیلم را خام بگیرید و بعد هم روی آن یک LUT قرار دهید؟

به این خاطر که “فیلمی که خام گرفته شده است، امکان دستکاری و ویرایش بسیار بیشتری نسبت به فیلم عادی دارد!”

البته گاهی می‌توانید از یک LUT خلاقانه استفاده کنید تا ظاهری را شبیه‌سازی کنید که برای صحنه‌ی نهایی در نظر دارید. اما اصل موضوع اینجاست که بتوانید فیلم ضبط شده را، مانند یک عکس، به راحتی ویرایش کنید.

LUTها بسیار کاربردی هستند و بسیاری از نرم‌افزارهای تدوین ویدیو مانند پریمیر پرو یا داوینچی ریزالو از آن‌ها پشتیبانی می‌کنند. این جداول به شما اجازه می‌دهند به راحتی با تصاویر لگاریتمی کار کنید یا اینکه به سرعت و بدون صرف زمان زیاد، ظاهر نهایی فیلم را اصلاح رنگ (Color Grading) کنید.

اگر می‌خواهید در فیلمبرداری به این سطح پیشرفته وارد شوید، باید درباره‌ی «اصلاح رنگ» (اصطلاح سینمایی برای تصحیح رنگ و ویرایش‌های مرتبط با رنگ) بیشتر یاد بگیرید. این مبحث نیاز به مقاله‌ی جداگانه‌ای دارد، اما اگر زمینه‌ی عکاسی و ویرایش عکس مهارت داشته باشید، انجام دادن تنظیمات اولیه‌ی کنتراست و رنگ روی فیلم‌ها هم احتمالا برایتان آشناست.
شاید بد نباشد در مورد ابزارهای جدیدی که در اصلاح رنگ در اختیار دارید، مثل پنل ویرایشگر Lumetri Color و تصحیح‌گرهای رنگ و نور در پریمیر پرو (یا مشابه آنها در داوینچی ریزالو)، کمی تحقیق کنید.

نکته‌ی نهایی: مزایای داشتن یک تدوین‌گر

من این شانس را داشته‌ام که چند دوست خوب تدوین‌گر داشته باشم و سپردن فیلم‌هایم به آن‌ها، کمک بزرگی در ساخت فیلم یا ویدیوهایم بوده است. یک تدوین‌گر اختصاصی با نگاهی تازه به فیلم‌ها و کل پروژه نگاه می‌کند. این باعث می‌شود آن‌ها راحت‌تر بتوانند صحنه‌های اضافی را حذف کنند یا از برخی نماها صرف‌نظر کنند تا یک اثر واحد و منسجم بسازند.

ما به عنوان فیلمبردار، کارگردان یا خالق داستان، گاهی اوقات با نگه‌داشتن صحنه‌ای که خیلی هم خوب نیست یا نمایی که برای گرفتنش زحمت زیادی کشیده‌ایم، تصمیمات اشتباهی می‌گیریم، فقط به این دلیل که آن‌ لحظه آن‌ها را دوست داشتیم.
راستش را بخواهید، کسی که از تدوین لذت می‌برد و با تمام ابزارها و نرم‌افزارهای مختلف آشنایی دارد، در مقایسه با شما، هنگام تدوین بسیار سریع‌تر و احتمالا بهتر عمل خواهد کرد. و طبیعتا می‌دانند کدک های فیلمبرداری چیستند و خیلی راحت می‌توانند بهترین خروجی را برایتان بگیرند.
پس اگر امکانش وجود دارد، به شدت توصیه می‌کنم دوستی پیدا کنید که بتوانید با او همکاری کنید. اگر هم موفق نشدید، بین فیلمبرداری و تدوین، حتما استراحتی داشته باشید. این کار به شما کمی زمان می‌دهد تا از فیلم‌هایتان فاصله بگیرید و با نگاهی نقادانه‌تر به ساختن داستانی بهتر بپردازید. به همین دلیل است که می‌گویند “فیلم در اتاق تدوین ساخته می‌شود”.

به پایان بخش چهارم رسیدیم که پر از اطلاعات سنگین و دشوار بودبه خصوص اگر تا به حال با نرم‌افزارهای تدوین ویدیو کار نکرده‌اید. قطعا نمی‌توانستم در یک مقاله همه چیز را پوشش بدهم، پس اگر سوالی دارید، لطفا در بخش نظرات مطرح کنید. تقریبا به پایان این مجموعه رسیده‌ایم، اما یک مقاله دیگر هم در راه است که این مطالب را برایمان تکمیل می‌کند.