راهنمای فیلمبرداری با دوربین عکاسی

برای عکاسانی که می‌خواهند به دنیای ویدئو قدم بگذارند

این روزها محتواهای ویدئویی هر روز پراهمیت‌تر و محبوب‌تر می‌شوند و عکاسان هم باید یاد بگیرند خدمات ویدئویی را به مشتریانشان ارائه بدهند. خب، این یک هدف عالی است، اما اگر قصد دارید با موفقیت از دنیای عکس به دنیای ویدئو و فیلمبرداری ، نقل مکان کنید، باید یک سربالایی تند آموزشی را پشت سر بگذارید. اگر با قدم‌های مطمئن پیش نروید و ندانید که کدام مهارت‌های عکاسی را به رسانه‌ی ویدئو منتقل کنید یا چه مهارت‌های جدیدی باید یاد بگیرید، خیلی راحت در دریای مطالب مربوط به فیلمبرداری با دوربین عکاسی حرفه ای ، غرق می‌شوید.

 

اگر با دوربین DSLR فیلمبرداری می‌کنید، حتما بهترین تنظیمات برای فیلمبرداری با دوربین DSLR و نکات فنی آن را مطالعه کنید.

 

عکاسان حرفه‌ای می‌توانند فیلم‌برداران بی‌نظیری بشوند و نمونه‌های زیادی از کارگردانان بزرگ سینما و فیلمبرداران حرفه‌ای در بازار کار را می‌بینید که در ابتدا عکاس بوده‌اند. اما در عین حال باید چیزهای زیادی یاد بگیرید تا بتوانید با موفقیت فیلمبرداری و ویرایش ویدئو‌ها را انجام بدهید. و بتوانید یک داستان جذاب را روایت کنید.

خبر خوب این است که خیلی از مهارت‌های یک عکاس قابل انتقال به رسانه‌ی ویدئو هستند. یک عکاس حرفه‌ای می‌تواند در قاب‌بندی یک صحنه، نورپردازی آن، و تعادل رنگ سفید و رنگ‌ها شاهکار باشد، اما باید یاد بگیرد چطور همه‌ی این‌ها را در خدمت روایت یک داستان به کار بگیرد. امیدواریم این راهنمای فیلمبرداری با دوربین عکاسی این انتقال دانش را برایتان آسان‌تر کند.

اصطلاحاتی که برای شروع فیلمبرداری با دوربین عکاسی باید بدانید

 

فیلمبرداران و فیلمسازان علاوه بر انبوهی از اصطلاحات فنی که کلید موفقیتشان در تولید هستند، زبان خاص خودشان را هم دارند. یکی از بهترین مکان‌ها برای ارجاع، واژه‌نامه‌ی اصطلاحات فیلمبرداری StudioBinder است، اما حتی آنجا هم همه‌ی اصطلاحات را ندارد.سایت پتاپیکسل هم واژه‌نامه‌ای از اصطلاحات مهم فیلم‌برداری را که باید بدانیم، جمع‌آوری کرده که شامل همه چیز از اصطلاحات رایج در مورد تنظیمات تا مواردی است که ممکن است در منوی دوربینمان ببینیم و شاید متوجهشان نشویم.

هر دوی اینها انگلیسی هستند، اما خوبی‌اش این است که وقتی با واژه‌ای روبرو می‌شوید که اصلا نمی‌دانید معنی آن چیست، می‌توانید به این دو وب‌سایت سر بزنید و آن عبارت را جستجو کنید و ترجمه فارسی آن را نگاه کنید.

این دو منبع بهتر از تمامی منابع فارسی دیگر می‌تواند به بهبود کیفیت و پیشبرد فیلمبرداری با دوربین عکاسی تان به شما کمک کند.

 

چه چیزی قابل انتقال است و چه چیزی نیست؟

این روزها، تجهیزات بیشتر از قبل بین عکاسی و فیلمبرداری قابل انتقالند، البته استثناهایی هم وجود دارد. دوربین‌های مدرن امروزی برای فیلمبرداری 4K و HD مجهز شده‌اند. حتی یک گوشی هوشمند این روزها می‌تواند ویدئوهای سینمایی با شکل و شمایلی حرفه‌ای خلق کند. ما قبلا درباره 5 روش برای تولید محتوای ویدئویی با گوشی‌های هوشمند برایتان توضیح دادیم.

در عین حال که خیلی از دوربین‌ها می‌توانند هم به‌عنوان دستگاه عکس‌برداری و هم فیلم‌برداری به کار بروند، اما لوازم جانبی همان نقطه‌ای است که همه چیز از هم جدا می‌شود. سرمایه‌گذاریتان در همان ابتدا باید حداقل باشد، اما در ادامه درباره برخی از لوازم جانبی مخصوص فیلمبرداری برایتان توضیح می‌دهیم که یک عکاس، اگر امیدوار است بهترین ویدئوی ممکن را برای یک پروژه بگیرد، بهتر است این‌ها را تهیه کند. این لوازم جانبی به چند بخش تقسیم می‌شود.

تجهیزات صوتی برای فیلمبرداری با دوربین عکاسی

 

مهمترین برگ برنده و اتفاقاً بزرگترین مانع ویدئوی خوب این است: صدا.

صدا برای یک ویدیو به اندازه‌ی خود تصویر مهم است، شاید حتی بیشتر. اگر داستانتان به اندازه‌ی کافی قانع کننده باشد، مردم یک تصویر ضعیف را تحمل می‌کنند، اما هرگز با صدای بد کنار نمی‌آیند. اکثر میکروفن‌های دوربین‌های فیلمبرداری به عنوان یک قابلیت که صرفا قرار است همراه دوربین باشد، روی این دوربین‌ها قرار داده شدند و دارای آمپرهای پایین‌تری برای متعادل کردن سیگنال صوتی هستند. اگر با دوربین عکاسی‌تان سعی کنید یک ویدئوی با کیفیت بگیرید، متوجه می‌شوید که این صدا چندان قابل اطمینان نیست. اینجاست که یک میکروفون خوب خیلی مهم می‌شود.

دو نوع میکروفون وجود دارد: جهت دار یا directional  و چند‌جهته یا omnidirectional.

میکروفون‌های چند‌جهته برای جمع‌آوری صدای محیط از یک منطقه‌ی وسیع پیرامونی و ضبط آن طراحی شده‌اند. در حالی که میکروفون‌های جهت‌دار صدا را در شعاع بسیار محدودتری ثبت می‌کنند. فیلمسازان از هر دو استفاده می کنند، اما بیشتر مبتدیان باید روی میکروفون‌های جهت‌دار تمرکز کنند، چون در ضبط صدا از یک سوژه خاص بهتر هستند.

جدا از اینکه نوع صبط صدا چگونه است، سه میکروفون مختلف براساس طراحی آنها هم وجود دارد که یک فیلمبردار می‌تواند از آنها استفاده کند:

• میکروفن شاتگان: یک میکروفون جهت دار که می تواند روی دوربین یا میله‌ی بوم قرار بگیرد.
• میکروفون لاوالیر(lav): یک میکروفون جهت دار که بالای سوژه‌ی شما قرار می‌گیرد تا صدای آن را ضبط کند.
• میکروفون بی‌سیم: یک نسخه‌ی بی‌سیم از lav ، که صدا را به گیرنده‌ی متصل به دوربینتان منتقل می‌کند.

هر سه تای این موارد بسته به آنچه که فیلمبردار سعی در ضبطش دارد، کاربردهای خودشان را دارند و اکثر حرفه ای‌ها نسخه های متفاوت ترکیبی از حداقل دو تای آنها را دارند. برای مبتدیانی که بودجه محدودی دارند، دیجی آرکی یک میکروفون شاتگان را توصیه می‌کند، چون یک جورهایی همه فن حریفند. ممکن است در هر کاری بهترین نباشند، اما نیازهای زیادی را پوشش می‌دهند.

 

وقتی صحبت از یک میکروفون جمع و جور و بی‌دردسر می‌شود، برندRode  بازار را قرق می‌کند. خیلی‌ها مدل میکروفون بی سیم رود Rode Wireless GO II Microphone را پیشنهاد می‌دهند که دو فرستنده و گیرنده دارد و برای ضبط صدا از راه دور عالی است. این یک میکروفون سطح ابتدایی عالی است و می‌توانند برای مصاحبه و ضبط صدای محیط به خوبی برایتان کار کنند. البته باید حواستان باشد که زیر لباس سوژه پوشیده نشود.

اما میکروفون  Rode NTG1 حتی از این‌ها هم بهتر است و در جداسازی و ضبط صداها، حتی در محیط‌های با صداهای بلند، می‌تواند فوق‌العاده‌ کار کند. میکروفون لانگ گان سنهایزر Sennheiser_MKH8070، با یک پکیج کامل لوازم جانبی هم در بازار است که همه‌ی چیزهایی را که برای شروع نیاز دارید برایتان فراهم می‌کند و خیلی هم عالی است.

علاوه بر میکروفون برای ضبط صدا، باید از راهی مطمئن بشوید که صدا درست ضبط شده است. برای این کار، یک جفت هدفون سبک، راحت و سیمی می‌خواهید. از هدفون‌های ایرباد استفاده نکنید، چون می‌خواهیم تا حد ممکن سیگنالی تمیز و واضح داشته باشیم (هدفون‌های ایرباد سیمی مثل اُوِراِیر، قابلیت جداسازی صدا را ندارند، و فید صداهای بی‌سیم هنوز به طور جهانی در دوربین‌ها پشتیبانی نمی‌شوند.)

ما معمولاً دوست داریم طیف وسیعی از گزینه‌های حرفه‌ای را پیشنهاد کنیم، اما اگر کاری که انجام می‌دهید در حد ویدئو‌های دانشجویی یا مصاحبه‌های ساده برای شبکه‌های اجتماعی است، میکروفون‌های برند Boya مانند میکروفون بویا BY-M1 یک میکروفون همه کاره است که کاربردهای مختلفی دارد، نه تنها از این میکروفون می توانید روی دوربین های DSLR و دوربین های فیلمبرداری، بلکه بر روی هر دستگاه ضبط صدای دیگری استفاده کنید، از این میکروفون حتی با موبایل و تبلت هم می شود استفاده کرد. این میکروفون بسیار ارزان و بسیار هم پرطرفدار است و این استقبال به خاطر استانداردهای صنعتیش است: ارزان است،  دوامش عمری است، و یک بازخوانی شفاف از صداها و موسیقی برایتان فراهم می‌کند.

 

تصویری بدون لرزش

 

 

این یکی از مهم‌ترین مواردی بود که در لیست 6 اشتباه فیلمبرداری از مراسم‌های عروسی به آنها اشاره کردیم. چه دوربین قفل باشد یا در حال فیلمبرداری روی دست و در حین حرکت، پشتیبانی از دوربین را نمی‌شود نادیده گرفت. حتی زمان فیلمبرداری در حرکت، یک تصویر پایدار مخاطب را پیگیر نگه می‌دارد و از حس سردرگمی در صحنه جلوگیری می‌کند. گاهی اوقات، مثل صحنه‌های نمادین نجات سرباز رایان، آن نگاه لرزان دوربین در واقع به حس آشفتگی صحنه‌ی نبرد کمک می‌کند. اما در بیشتر موارد، مخاطب می‌خواهد در صحنه غوطه‌ور شود و سوژه‌ها و محیط اطرافشان را بشناسد. اینجاست که تصویر بدون لرزش تاثیر خودش را نشان می‌دهد.

برای ضبط چنین تصویری یکی از این موارد یا شاید همه آنها را نیاز دارید:

سه پایه دوربین: درست مثل دوربین‌، سه پایه با یک هد سیال و روان هم از عکاسی به فیلمبرداری قابل انتقال است. این یکی از تجهیزات عکاسان است که برای فیلمبرداری با دوربین عکاسی می‌تواند به کار گرفته شود. برای قفل کردن حرکت دوربین در زمان گرفتن شات‌هایی که در حرکت نیستند می‌شود به آن‌ها تکیه کرد.

با این حال، کیفیت ساخت و طراحی یک سه‌پایه‌ی سینمایی خیلی قوی‌تر از یک سه‌ پایه‌ عکاسی استاندارد است و می‌تواند بارهای سنگین‌تر و لنز‌های بلند همراه با لوازم جانبی زیادی را تحمل کند. برای عکاسی که از دوربین عکاسی سبک یا گوشی هوشمندش برای فیلمبرداری استفاده می‌کند، دلیلی برای نگرانی نیست، اما دانستن این تفاوت‌ها در تحمل وزن، برای فیلمبرداری با دوربین‌های DSLR و سنگین مهم است.

هد سه پایه:  اگر از قبل یک سه پایه‌ با هد عکاسی سیال مانند پن هد بنرو  Benro HD1A Pan Head دارید خیلی شانس آورده‌اید. سرهای سیال به لطف یک محفظه‌ی سیال در طراحیشان، تنظیمات حرکات نرم تیلت و پن را فراهم می کنند تا حرکات و لرزش‌های ناگهانی دوربین را کاهش دهند. اما داشتن یک سر سیال سطح بالاتر به معنای تجربه‌ای روان‌تر در ردیابی سوژه است. در ابتدا، شاید نیازی به ارتقاء سر سه‌پایه‌ی خودتان نداشته باشید. اما با گذر زمان، به خصوص در کار با دوربین های بزرگ، بهتر است که سه‌پایه‌تان را هم ارتقاء بدهید و به فکر یک سه پایه مانند سه پایه دوربین فیلمبرداری کینگ جوی Kingjoy Professional Video Tripod VT-3500 با هد قوی و روان‌تر باشید.

 

گیمبال دوربین: یک گیمبال تصویرتان را تثبیت می‌کند. گیمبال‌ها زمان حرکت با دوربین خیلی به درد می‌خورند، دوربین را در محورهای مختلف تثبیت می‌کنند و تصویری صاف به شما ارائه می‌کند. در ابتدای کار نیازی به گیمبال نیست، اما وقتی بدانید که تصویری ثابت‌تر و واضح‌تر پست می‌کنید، حرکت دادن دوربین با آنها واقعاً خوب است.

 

نورپردازی برای فیلمبرداری با دوربین عکاسی

 

صرف زمان برای تنظیم چند تا نور برای صحنه‌تان در همان ابتدا، به معنی این است که زمان کمتری برای بهبود تصویر در زمان ویرایش ویدئو، به خصوص برای تنظیم رنگ نورپردازی صرف می‌کنید. و به علاوه می‌تواند چشم مخاطب را به همان جایی که فیلمبردار می‌خواهد هدایت کند. داشتن یک کیت نورپردازی ثابت خوب ، حتی همین انواع رینگ لایت که بتواند نه تنها روشنایی، بلکه پاشش رنگ را هم برایتان فراهم کند، واقعاً می‌تواند حال و هوای صحنه‌تان را عوض کند.

نورهای سه نقطه ای: نورپردازی سه نقطه‌ای کیت نوری است که به فیلمبردار این امکان را می‌دهد تا سوژه‌اش را در یک صحنه نورپردازی کند. معمولاً به نور کلید (یا اصلی)، نور پر کننده (یا فیلر) و نور پس زمینه (که پس زمینه را از سوژه جدا می‌کند) تقسیم می شود. یک کیت نورپردازی سه‌تایی مفید است، اما از همان اول ضروری نیست، چون نور طبیعی می تواند خیلی قدرتمند باشد و چون طبیعی است، ترجیح داده می‌شود. به احتمال زیاد، اولین خرید روشناییتان یک چراغ LED خواهد بود، که همه جا پیدا می‌شوند.

 

نورهای ویدئویی LED: یک نور ویدئویی خوب مبتنی بر LED می تواند یک صحنه را در هر شرایطی روشن کند و به اندازه ای سبک است که آن را روی کفشک دوربینتان بگذارید و دوربین را حرکت بدهید. پیشنهاد می‌کنیم سری به معرفی نور های ثابت گودکس بزنید و مدل‌های باکیفیت این برند را بررسی کنید.

نور طبیعی: برای خیلی از فیلمبرداران مبتدی، نور طبیعی خیلی هم خوب است و در اکثر موارد جواب می دهد. اگر از نور طبیعی استفاده می‌کنید، همان قوانینی را که در عکاسی رعایت می‌کنید، دنبال کنید و از نور شدید و مستقیم خورشید دوری کنید و به جای آن مقداری انعکاس پیدا کنید، از ترکیب سایه و نور از میان ابرها، و یا انعکاس نور روی دیوار یا از نور غیر‌مستقیم پنجره استفاده کنید.

 

تجهیزات ذخیره‌سازی اطلاعات

 

مثل عکاسی، در فیلمبرداری هم نوع دوربینی که به کار می‌برید، نوع رسانه‌ی ذخیره‌سازی مورد استفاده را تعیین می‌کند. کارت‌های رسانه از کارت‌های microSD گرفته تا کارت‌های SD و CFExpress، لوازمی هستند که دوربین برای نگهداری امن تصاویر آن‌ها را رویشان ثبت می‌کند.

کارت های حافظه: با توجه به این که دوربین‌های مدرن به سرعت به وضوح تصویر 8K نزدیک می‌شوند، داشتن یک کارت حافظه‌ی قوی که بتواند با سرعت بالا بخواند و ذخیره کند بسیار مهم است. بالاترین مشخصات فعلی برای کارت گرافیکV90 UHS-II ، حداقل سرعت خواندن/نوشتن ۹۰ مگابایت بر ثانیه است. همین طور عبارت VPG400 certified را زیاد می‌شنوید، که گواهی‌نامه‌ی Compact Flash Association  است و نشان می‌دهد کارت آزمایش ذخیره با حداقل سرعت ۴۰۰ مگابایت بر ثانیه را با موفقیت پشت سر گذاشته است.

بدیهی است که هر چه سریعتر باشد بهتر است. هیچ وقت در رسانه‌ای که ویدئویتان را ذخیره می کند نگاه اقتصادی به خرج ندهید. به عنوان مثال اگر می‌خواهید با دوربین‌های سونی جدید مانند Sony A7r V کار کنید، نمی‌توانید با کارت‌های ارزان قیمت فیلمبرداری کنید. به همین دلیل بهتر است به دنبال بهترین کارت حافظه SD از مجموعه کالا‌های دیجی آرکی بگردید.

هارد دیسک‌های اکسترنال: بعضی از دوربین‌ها، مثل  Blackmagic Pocket Cinema Camera 6K، قادر به ضبط مستقیم روی یک درایو SSD خارجی هستند. چندین شرکت  SSDهای خارجی عالی و قابل اعتمادی می‌سازند که اغلب کوچک و قوی هستند و برای بک‌آپ و انتقال ویدئوی شما بین رایانه‌ها عالی عمل می‌کنند.

 

نرم‌افزارهای ویرایش فیلم

 

در ادامه بعضی از برنامه‌های ویرایش ویدئو را معرفی کرده و توصیه می‌کنیم از آن‌ها برای ادیت فیلمتان استفاده کنید. به جز مواردی که اینجا آورده‌ایم، معمولا نسخه هایی برای ویندوز، macOS و حتی لینوکس هم وجود دارد.

برنامه Premiere Elements: برنامه Adobe Premiere Elements نقطه‌ی شروع خوبی برای عکاسان است. چون حدود ۸۰٪ از ابزارهای ویرایش ویدئو را که در Premiere Pro در دسترسند، ارائه می‌دهد که شامل موسیقی، تایتل‌ها، ترنزیشن‌ها و افکت‌ها می شود و روند آموزش ان هم خیلی راحت و سریع است.

Premiere Pro: ویرایشگر ویدئوی پرچمدار Adobe Premiere Pro، با اشتراک در Creative Cloudبا قیمت 54.99 دلار در ماه در دسترس همه است و عضویت ماهیانه‌ی تک برنامه 20 دلار در ماه به فروش می‌رسد. هرچند ما این برنامه را هم معمولا خریداری نمی‌کنیم!

Final Cut Pro: ویرایشگر ویدئوی اپل یعنی Final Cut Pro از نظر عملکرد بسیار شبیه به Premiere Pro است، گرچه اپل آن را با اشتراک ماهیانه ارائه نمی‌کند، که به نظر ما کار خوبی می‌کند! اگر سیستم عاملتان مک است، نگاهی هم به Final Cut بیاندازید.

DaVinci Resolve: این یک ویرایش‌گر همه‌کاره از شرکت Blackmagic Design است که ویرایش ویدئو، درجه‌بندی رنگ، جلوه‌های بصری، ویرایش صدا و حتی مشارکت با دیگران را در Cloud را به شما ارائه می‌دهد. بهترین بخشش این است که به صورت رایگان در دسترس است، در حالی که نسخه پیشرفته‌تر استودیو را می‌توان با قیمت 295 دلار تهیه کرد. استفاده از Resolve چالش‌برانگیزتر است، اما  از سایر گزینه‌های مشابهش قدرتمندتر است.

HitFilm Express: هم یک ویرایش‌گر همه‌کاره است که نه تنها ویرایش ویدئو، بلکه جلوه های بصری را نیز ارائه می دهد. می‌توانید رایگان دانلود کنید یا نسخه‌ی پیشرفته‌تر Pro Studio را با قیمت 350 دلار  تهیه کنید. یک ویرایشگر ویدئوی رایگان و منبع باز است که بیشتر از یک دهه توسعه داشته است. ممکن است در درازمدت راه حل خوبی نباشد، اما برای حرفه‌ای شدن، یک گزینه‌ی رایگان است که در کنار DaVinci Resolve می‌توانید از آن هم استفاده کنید.

IMovie: کاربران اپل نباید استفاده از ویرایشگر ویدئویiMovie را دست کم بگیرند. ویرایشگر سطح ابتدایی اپل کاربردش ساده است، در کامپیوترتان هم کار می‌کند و نه تنها می‌تواند ویدئوی شما را برش بدهد، بلکه موسیقی، تایتل‌ها و ترنزیشن‌ها را هم اضافه می‌کند. اگر محتویات جیبتان برای سیستم ویرایش پیشرفته‌تر کافی نیست، iMovie به شما کمک می‌کند تا در یادگیری اصول اولیه دست‌گرمی داشته باشید.

 

نکته‌هایی برای فیلمبرداری با دوربین عکاسی

با همه‌ی این ضروریات ساخت ویدئو، تعجب نکنید که چقدر سریع دارید رشد می‌کنید. نکاتی که برای تسلط بر یک مهارت جدید در فیلمبرداری گفته می‌شود، باید چیزی حدود 10000 ساعت تمرین کنید. بنابراین، هر مهارت مهم جدیدی برای یک عکاس که به دنیای فیلمبرداری قدم گذاشته، به معنی تمرین زیاد است. تمرین به رشد دید ویدئویی، یادگیری تکنیک‌های خلاقانه‌ی جدید و توسعه حافظه‌ی عضلانی که برای فیلم‌برداریتان حیاتی است، کمک می‌کند. گشت و گذاری در خانه کنید. از آنباکسینگ یا بررسی تجهیزات عکاسیتان ویدئو تهیه کنید. یا مثلاً انجام یک مصاحبه. از سفر تعطیلاتتان فیلم بگیرید. اگر  موضوعی به فکرتان می‌رسد که با ویدئو بهتر بیان می‌شود، از آن فیلم بگیرید.

از چیزی به عنوان B-roll فیلم بگیرید: در واقع A-Roll تصاویری هستند که موضوع اصلی داستان را روایت می‌کنند، و بی رول (B-Roll) تصاویر مکملی هستند که برای تاکید بر موضوع اصلی داستان فیلمبرداری می‌شوند. پس اگر A-Roll موضوع اصلی مصاحبه‌تان باشد، B-roll کلیپ‌های کات‌خورده‌ی شما است که مصاحبه را دلپذیرتر می‌کند تا مخاطب مجبور نشود تا آخر ویدئو به صورت یک نفر زل بزند!

یک لیست برای فیلمتان تهیه کنید: این یک جور فرآیند  تصمیم گیری قبل از فیلمبرداری در مورد انواع فیلم‌هایی است که روزانه می‌خواهید بگیرید. چند برنامه‌ی عالی برای این کار وجود دارد، مثل برنامه‌ای که ShotList نام دارد. با این برنامه نه تنها محتوای کارتان مشخص می‌شود بلکه شما را آن‌تایم هم نگه می دارد و برای افرادی که تازه فیلمبرداری با دوربین عکاسی را شروع می‌کنند کاربرد زیادی دارد.

استخدام فیلمبردار و همکاری: به دنبال یک فیلمبردار خوب باشید که بتوانید با او همکاری کنید و از او یاد بگیرید. شما بلدید عکاسی کنید، در حالی که آنها کارشان فیلم گرفتن است. اگر در صحنه‌ی فیلمبرداری با یک متخصص همراه شوید می‌توانید چیزهای زیادی یاد بگیرید. یک ایده‌ی خوب دیگر این است که وقت خود را صرف تماشای ویدئو با صدای خاموش کنید. به نحوه‌ی روایت داستان به صورت تصویری دقت کنید. با این روش متوجه تکنیک‌های مختلفی می‌شوید که شاید بخواهید در توسعه‌ی سبکتان  از آنها استفاده کنید.

اگر در فضای باز فیلم می‌گیرید، داشتن اپلیکیشنی مثل SunSeeker در گوشیتان برای دانستن اینکه در زمانی که می‌خواهید فیلمبرداری کنید، خورشید کجای آسمان قرار دارد، به دردتان می‌خورد.

نکته‌هایی برای ویرایش ویدئو

 

یک سری سوال برای ویرایش ویدئو از خودتان بپرسید، مثلا این ویدئو برای چه کسی است؟ برای مشتری است؟ برای مجلس عروسی است؟ برای یوتیوب است؟ یا شاید فیلم کوتاهی برای اینستاگرام یا TikTok؟ یا قرار است مستند بسازید؟ با شناسایی درست فیلمتان از قبل، می توانید روی روایت داستانتان تمرکز کنید.

برخلاف برنامه‌های ویرایش عکس مثل فتوشاپ، برنامه‌های ویرایش ویدئو فیلم اصلی را ویرایش نمی‌کنند، بلکه به آن لینک می‌دهند. به این ترتیب همه‌ی تغییرات را می‌شود به صورت غیر مخرب مدیریت کرد و این به آن معناست که وقتی ویرایش را شروع می‌کنید، فایل‌های ویدئویی باید در حالت اولیه باقی بمانند، در غیر این صورت خط زمانی لینک‌های شکسته شده را نشان می‌دهد. اینها را می‌شود دوباره وصل کرد، اما کار هوشمندانه‌تر این است که همه‌ی فایل‌هایتان را قبل از وارد کردن آن‌ها در یک پروژه‌ی ویرایش، در یک مکان سازمان‌یافته، ترجیحاً در یک درایو سریع، ذخیره کنید. و آن‌ها را سازماندهی کنید.

پوشه‌هایی برای دارایی‌های رسانه بنا بر دوربین‌های استفاده شده درست کنید. این شکل ساماندهی فایل‌ها اغلب در ویرایشگر ویدئوییتان Media Bin نامیده می‌شود. فیلم را به هر چیزی که برای گردش کار شما منطقی است تقسیم کنید: تاریخ ها، مکان ها، عنوان ها، فایل‌های صوتی، این کار به شما ایده می‌دهد.

تمام کلیپ‌هایتان را به ترتیبی که می‌خواهید در جدول زمانی قرار بدهید. به این ترتیب شروع می‌کنید به اینکه ببینید هر کلیپ را از کجا درگ کنید، و کجاها می‌توانید B-Roll را در یک جدول زمانی جداگانه اضافه کنید تا زاویه‌‌های دید متفاوتی در فیلمتان داشته باشید.

بی رول را در یک جدول زمانی متفاوت نگه دارید. همچنین به صدا هم در تنظیم بی رول نیازی نیست، پس اگر بخواهید می‌توانید لینک صوتی را از کلیپ های B-roll جدا و آن را حذف کنید.

 به شکل موج صدا توجه کنید – خیلی سریعتر نشانتان می‌دهد که کلیپ در حال شروع و تمام شدن است.

این مورد یک نکته‌ی ترکیبی تصویربرداری/ویرایش است، اما اگر تصمیم دارید از یک ضبط کننده‌ی صوتی جداگانه استفاده کنید، بعد از شروع ضبط سه بار به میکروفون ضربه بزنید‌. این همان کاری است که عکاسان قدیمی در اول مراسم برای نشان دادن حرفه‌ای بودنشان انجام می‌دادند! اما در اینجا کار خوبی برای همگام‌سازی صدا و ویدئو در حین ویرایش است،  چون پیک‌هایی  که با صدای بلند می‌بینید در ویرایشگر ویدئویی شما کاملا مشخص است و به راحتی پیدایشان می‌کنید.

مدتی را در یوتیوب بگذرانید: چندین کانال عالی در یوتیوب هست که نکات منظمی برایتان دارد تا روایت داستان از طریق ویرایش ویدئو را یاد بگیرید. برای مثال، مارک والاس فیلمبردار، یک سریال مبتدی چند قسمتی عالی در کانال YouTube Adorama دارد که تمرین آن‌ها مهارتتان را زیاد می‌کند.

 

تمرین برای فیلمبرداری با دوربین عکاسی ضروری است

خیلی نکات دیگری هم وجود دارد که در حین یادگیری فیلمبرداری با دوربین عکاسی به آن‌ها می‌رسید، و این نوشته، کلام اول و آخر در مورد این موضوع نیست. نکته‌ی مهم استارت اولیه و شروع این راه است. درست مثل عکاسی، انتظارش داشته باشید که در ابتدا وقتی که هنوز دارید یاد می‌گیرید، خیلی خوب نباشید. همه در ابتدای کار با این مشکلات دست و پنجه نرم می‌کنند، اما وقتی تکنیک‌ها و تمرین‌های بیشتری را به کار می‌گیرند، بهتر می‌شوند، شما هم همین‌طورید!