نقاشی با نور چیست ؟

نقاشی با نور یک روش تصویربرداری بسیار جذاب است که با استفاده از یک منبع نور متحرک در هنگام گرفتن عکس با نوردهی طولانی ، به سوژه ای که نور آن کم است نور اضافه می کند. با نقاشی با پرتو نور می توان صحنه یا شیئی را زنده کرد!

شما به عنوان یک عکاس ، یک هنرمند می شوید و به جای اینکه فقط یک تصویر را همانطور که ارائه شده ضبط کنید ، می توانید با رنگ آمیزی نور تصویری را که دوربین ضبط می کند ایجاد کنید.برای نقاشی با نور کامل صبر و تمرین زیادی همراه با خلاقیت لازم است ، اما نتایج می تواند بسیار ارزشمند باشد. اما بگذارید این مسئله خیلی پیچیده نباشد – نقاشی با نور تقریباً شبیه هر عکاسی با نور کم است ، به جز در این سناریو ما یک منبع نور بیرونی را برای بهبود یک تصویر به حرکت در می آوریم. بیایید نگاهی به برخی از اصول اولیه عکاسی از نقاشی نور بیندازیم.

تنظیمات دوربین
حالت – از تنظیم حالت دستی استفاده کنید ، که به شما امکان می دهد سرعت شاتر و دیافراگم خود را تنظیم کنید.
کیفیت تصویر – کیفیت تصویر خود را روی RAW تنظیم کنید ، که به شما امکان می دهد تا آنجا که ممکن است اطلاعات مربوط به تصویر خود را بگیرید. (اگر از عکسبرداری با RAW ناراحت نیستید این یک ضرورت نیست ، اما یک توصیه است.)
تراز سفید – اگر می خواهید نور خود را با منبع نور متعادل کنید ، یا تنظیمات رشته ای یا تنگستن را انتخاب کنید. با این حال ، گاهی اوقات آزمایش سایر تنظیمات تعادل رنگ سفید می تواند جلوه های نوری جالبی ایجاد کند. اگر می خواهید از تن رنگ های منابع نور خود استفاده کنید ، تعادل رنگ سفید در نور روز نقطه شروع خوبی است. تعادل خودکار سفید توصیه نمی شود.
ISO – روی ISO کم مانند 100 تنظیم کنید.
F-stop یا دیافراگم – تا f / 8 یا f / 10 متوقف شوید ، که به شما امکان می دهد عمق میدان بیشتری داشته باشید و از شما می توانید از سرعت شاتر طولانی تری استفاده کنید.
سرعت شاتر – سرعت شاتر را روی Bulb تنظیم کنید ، بنابراین سرعت شاتر واقعی شما با توجه به میزان نور محیط در صحنه تعیین می شود.
روشنایی LCD – روشنایی پیش نمایش LCD خود را پایین بیاورید ، زیرا تنظیمات طبیعی در شب بسیار روشن است و باعث می شود تصویر شما در صورت کمبود نور واقعاً روشن شود.
هیستوگرام – برای کمک به بررسی میزان قرار گرفتن در معرض ، از هیستوگرام استفاده کنید. اگر نمودار هیستوگرام به شدت به سمت چپ نمودار باشد ، تصویر شما بیشتر تاریک خواهد بود.
Blinkies – چشمک چشم خود را روشن کنید (هشدار برجسته) تا به شما کمک کند تشخیص دهید موارد برجسته شما به درستی قرار گرفته است. در صورت روشن بودن بقیه تصویر برای چشمک زن های روشن ، کاملاً قابل قبول است.
تثبیت کننده تصویر – روی حالت خاموش تنظیم شده است. با روشن بودن لرزشگیر ، دوربین می تواند دوربین یا لنز شما را گول بزند و باعث ایجاد تاری در تصویر شود.
کاهش نویز در معرض طولانی مدت – تنظیمات پیشنهادی خاموش است. این تنظیم را می توان روی روشن تنظیم کرد ، اما باعث می شود نوردهی شما دو برابر شود در حالی که دوربین برای گرفتن نویز در نور دوم قرار می گیرد. اگر دوربین شما روی ISO پایین تنظیم شده باشد ، در بیشتر موارد میزان نویز به اندازه کافی پایین خواهد بود تا این تنظیم غیرضروری باشد. هنوز هم ، بهتر است قبل از شروع کار سطح نویز خود را بررسی کنید ، و ممکن است برای برخی از دوربین های قدیمی لازم باشد که این تنظیم روشن باشد تا سطح نویز قابل استفاده را بدست آورید.

با نور محیط شروع کنید.
اولین قدم قبل از شروع هر نقاشی نوری ، تعیین نور محیط در صحنه شماست. هنگامی که در معرض نوردهی هایی هستید که به مدت سه تا چهار دقیقه طول می کشد ، تعیین قرار گرفتن در معرض های پایه می تواند وقت گیر باشد. در اینجا یک ترفند کوچک وجود دارد که می تواند به تسریع این روند کمک کند.

ISO خود را روی شش توقف بالاتر از ISO که قصد استفاده از آن را دارید تنظیم کنید. به عنوان مثال ، اگر قصد دارید با ISO 100 عکس بگیرید ، ISO خود را روی 6400 تنظیم کنید.
با تنظیم دوربین خود در ISO 6400 ، آزمایش کنید تا دریابید چند ثانیه برای تابش نور محیط خود نیاز دارید. هر ثانیه قرار گرفتن در معرض ISO 6400 برابر با یک دقیقه در ISO 100 است.
بنابراین اکنون ISO خود را بر روی 100 تنظیم کنید و آماده شوید تا به جای چند ثانیه در عرض چند دقیقه نوردهی خود را شروع کنید. بسیاری از دوربین ها پایین ترین استاندارد ISO 200 است بنابراین 6 توقف بالاتر 12800 است و اگر دوربین های پایین ترین ISO 50 باشد ، شش توقف بالاتر 3200 خواهد بود.