تبدیل عکس‌های رنگی به سیاه و سفید

امروزه به راحتی می‌توان یک عکس را با فرمت خام گرفت و بعداً به صورت عکس رنگی یا سیاه و سفید از آن خروجی گرفت. اما در اوایل قرن پیش، ماجرا به این سادگی هم نبود. در سال 1906یک فیزیک‌دان به نام گابریل لیپمن  (Gabriel Lippmann) کشفی را به نمایش گذاشت که دنیای عکاسی را برای همیشه تغییر داد. او در این سال تصاویری از یک کاسه پر از پرتقال، یک طوطی، یک دسته پرچم و یک پنجره شیشه‌ای که رنگ آمیزی شده بود را به نمایش گذاشت و با همین کشف جایزه نوبل فیزیک را برد.

در آن زمان، عکاسی رنگی یک موهبت فیزیکی به دنیای هنر محسوب می‌شد. اما حالا پس از سال‌ها، عکاسان زیادی را می‌بینیم که همچنان روی عکس‌های سیاه و سفید کار می‌کنند و حتی دوربین‌هایی را در بازار می‌بینیم که صرفاً به صورت سیاه و سفید عکس می‌گیرند!
سؤال اینجاست که چرا در زمانی که دوربین‌های دیجیتال می‌توانند رنگ‌های یک تصویر را با دقت بسیار بالا باز تولید کنند، باید با فرمت سیاه و سفید عکس بگیریم؟

معیار انتخاب ما برای عکاسی سیاه و سفید چیست؟ چه زمانی عکس‌های رنگی تأثیرگذاری بیشتر و چه زمانی تأثیر کمتری دارند؟

در این مقاله به تفاوت‌های عکاسی رنگی و سیاه و سفید می‌پردازیم و نکاتی را به شما می‌گوییم که کمک می‌کنند تا عکس‌های مؤثرتر و ماندگارتری را ثبت کنید. فراموش نکنید که تنها فرمت JPEG در دوربین‌های دیجیتال است که واقعاً رنگی یا سیاه و سفید بودن آن مهم است و در صورتی که با فرمت خام عکس بگیرید، می‌توانید بعداً به راحتی درباره محتوای رنگ آن تصمیم بگیرید.
این شما و این نکات عکاسی رنگی و سیاه و سفید.

نکته اول: ارتباط رنگ و تصویر

وجود رنگ‌های مختلف در تصویر می‌تواند ماهیت “رنگارنگ بودن” به آن عکس بدهد. ما در اینجا هم مثال لیپمن را به کار می‌گیریم: فرض کنید از یک طوطی رنگارنگ در زمینه یک باغ پر از گل عکس می‌گیرید. چیزی که شما را به سمت این سوژه کشیده است چیست؟
اگر فضای رنگارنگ این قاب شما را جلب کرده است، بدون شک همین تأثیر را روی بیننده شما هم خواهد گذاشت.
اما اگر سایه‌های روی پرهای طوطی و کنتراستی که بین آن و زمینه پشت سرش برقرار می‌شود نظر شما را جلب می‌کند، احتمالاً باید روی فرمت سیاه و سفید آن عکس فکر کنید.

البته اگر زمینه باغ را گل‌های قرمز پر کرده است، احتمالاً عکس سیاه و سفید جالبی نخواهید داشت. تنالیته رنگ‌های قرمز و سبز در عکس‌های سیاه و سفید بسیار شبیه به هم است و احتمالاً کنتراست ضعیفی بین سوژه و زمینه برقرار خواهد شد. به طور کلی عکس‌های رنگی که پر از رنگ‌های سبز و قرمز است، سوژه‌های خوبی برای سیاه و سفید شدن نخواهند شد و از جذابیت عکس کم می‌شود.

البته بسیاری از عکاسان از فیلتر‌های رنگی برای عکاسی سیاه و سفید استفاده می‌کنند تا رنگ‌های خاصی را با تیرگی یا روشنایی بیشتر همراه کنند. فیلتر‌های رنگی یکی از تجهیزات مورد علاقه عکاسان منظره و طبیعت هم هست و با آن می‌توانند رنگ‌های آسمان یا درختان را تیره‌تر یا روشن‌تر ثبت کنند و به این ترتیب کنتراست رنگ‌هایی با تنالیته مشابه را افزایش دهند.

نکته دوم: مکمل‌های رنگی

خیلی اوقات رنگ‌های مکمل می‌توانند به عنوان یک تضاد تأکیدی، چشم بیننده را به سمت سوژه خاصی هدایت کنند. غالباً استفاده از سوژه‌هایی که رنگ مخالف زمینه دارند می‌تواند تاکید بیشتری روی آن ایجاد کند. به همان دلیلی که رنگ قرمز یک گل در زمینه سبز رنگ باغ به شدت چشم را به خود جلب می‌کند، وجود یک صدف زرد رنگ در زمینه آبی اقیانوس هم جذاب خواهد بود.
در تمامی این مثال‌ها ما از تضاد رنگی کمک گرفته‌ایم. رنگ‌های سبز و سرخابی یا آبی و زرد در چشم انسان تضاد بسیار زیادی دارند و بودن آن در کنار هم حس جنبش و حرکت را ایجاد می‌کند.
اگر سوژه‌هایتان دارای تضاد رنگی این‌چنینی هستند، با سیاه و سفید کردن عکس، این تضاد را از بین نبرید.

نکته سوم: زمان مشاهده طولانی‌تر

ما جهان را رنگی می‌بینیم و درک می‌کنیم. اما وقتی رنگ را از روی عکس‌هایمان حذف می‌کنیم، سادگی درک را هم از آن می‌گیریم. به همین دلیل بیننده مجبور است که زمان بیشتری را برای درک موقعیت و شرایط آن صرف کند.
اینکه بیننده را مجبور می‌کنیم تا زمان بیشتری به عکس ما خیره شود، احتمالاً موجب می‌شود تا تمرکز بیشتری بر “اتفاقی که در عکس می‌افتد” بگذارد.
به همین دلیل عکس‌های دراماتیک سیاه و سفید تأثیرگذارتر هستند. ما این عکس‌ها را طولانی‌تر نگاه می‌کنیم و تأثیر آن‌ها بر ذهن ما بیشتر می‌شود. اگر عکسی که گرفته‌اید شامل اتفاق مهمی است، احتمالاً سیاه و سفید شدن، آن را ماندگارتر می‌کند.

نکته چهارم: تاکید بیشتر بر محتوا

گاهی اوقات یک محتوای ساده می‌تواند بین رنگ‌های مختلف تصویر گم شود. اما سیاه و سفید کردن عکس می‌تواند سوژه را از تنهایی نجات دهد و پیام شما را راحت‌تر به مخاطب برساند.
خصوصاً وقتی بتوانید کنتراست نور بین سوژه و زمینه را افزایش دهید. به عنوان مثال شما نمی‌توانید آبی آسمان را تیره کنید تا ابر‌ها را بهتر نمایش دهید. اما به راحتی می‌توانید تنالیته خاکستری آسمان را تیره‌تر کنید و ابر‌های سفید در این زمینه بهتر دیده می‌شوند.

برای این کار باید بتوانید به صورت حرفه‌ای از نرم‌افزار‌های تبدیل عکس رنگی به سیاه و سفید استفاده کنید. برنامه‌های فوق‌العاده‌ای برای این کار هستند که می‌توانند نتیجه کار شما را درخشان کنند. برنامه‌هایی مانند Exposure 7.0 ، ON1 Effects 2022 یا Lightroom Classic 2022 از بهترین برنامه‌های تبدیل عکس رنگی به سیاه و سفید هستند که تنظیمات آماده‌ای برای این کار دارند.
هر چند که اگر بتوانید از امکانات برنامه فتوشاپ به صورت حرفه‌ای استفاده کنید، این برنامه هم یکی از بهترین گزینه‌های شما خواهد بود.

دیجی آرکی را دنبال کنید تا با مهارت‌های عکاسی، فیلمبرداری و ادیت عکس و فیلم آشنا شوید.